یک میز شام 515 متری روی پل چارلز شهر پراگ کشور جمهوری چک پس از اعلام پایان قرنطینه و پایان کرونا تو این کشور به پا شد و مردم این اتفاقِ تموم شدنِ کرونا رو با هم جشن گرفتند، برعکس اطلاعیه‌هایی که تو ایران توسط ستاد مقابله با کرونا گفته میشه، ما نیاز به فاصله‌گذاری اجتماعی نداریم، بلکه نیاز به فاصله‌گذاری فیزیکی داریم، اتفاقا تو این وضعیت باید بیشتر از نظر اجتماعی بهم نزدیک باشیم و هوای هم رو داشته باشیم تا این داستان تموم بشه، ظاهرا با همین منطق هم این میز شام تو پراگ برپا شد و هر کسی هر غذایی که داشت رو آورد و سر میز نشستند و با همسایه‌ها و همشهری‌هاشون این غذاها رو خوردند.

جمهوری چک کمتر از ۱۱ میلیون نفر جمعیت داره و خیلی هم مردم شادی هستند.

در مورد برگزاری همچین جشن‌هایی تو ایران بعد از کرونا یا بعد از دولت آقای روحانی!، به خاطر تفاوت جمعیت، نظری ندارم ولی خب یکی از آرزوهام اینه که بتونم برای عید غدیر مثل رفتار امام حسن ع یک همچین سفره‌ای رو با مشارکت هم برای همه تدارک ببینیم.

پ.ن:

دوستت دارم ای خیال لطیف

دوستت دارم ای امـید مـحال

فروغ فرخزاد

پ.ن2:

این پست یک فایل ویدیویی داشت که مربوط به جشن‌شون بود، من از کانال آپارات خودم این فیلم رو اینجا embed کردم که الان بهم پیام دادن به علت داشتن تصاویری که باید سانسور بشه، فیلم رو حذف کردیم و این داستان ها!

دیگه اونایی که این پست رو زودتر دیدن، اینجا برد کردند!!