معارف دین را با روضه امام حسین ع باید تثبیت کرد

عاشورا جلوه‌ای از عزم‌های بی‌بدیل است و در این میانه اولیای دین، روضه‌ها و روضه‌خوانی‌ها را با این رسالت تاکید کرده‌اند و بر اقامه آن اصرار ورزیده‌اند، چرا که هیچ چیز مانند روضه، عزم‌آفرین نیست.

کربلا سنجه‌ای برای سنجش عزم

شما چند بار (و چقدر) حاضرید مایه بگذارید؟

شما چه‌قدر برای ارزش‌ها ارزش قائل‌اید؟

«هدف» برای شما چه‌قدر مهم است؟ تا چه حد حاضرید از خود مایه بگذارید؟

عزم شما، شدت جهاد شما، ایستادگی شما تا کجاست؟

...چنان‌که گذشت از «جزم» به «عزم» یک گسست معنادار وجود دارد، اما سخن آن است که عزم هم دو گونه است؛ که از عزم عادی تا عزم عاشورایی، مرحله‌ای و مسافتی طولانی است، «عزم جهادی»، آنجا که از مایه گذاشتن همه دارایی‌ها از مرکب و سلاح تا جان را در بر می‌گیرد، آن هم نه یک‌بار، نه دوبار...

راستی، شما چند بار حاضرید برای هدفتان هزینه کنید؟

خطر کنید؟ یا مایه بگذارید؟

چند بار؟

چند جان؟...

...سبک زندگی عاشورایی، عزم مبتنی بر عزم است. باید سر کلاس زیارت‌نامه‌ها و مقاتل حضور یافت. باید شاگرد مدرسه زیارت‌نامه حضرت عباس ع بود:

«أَشْهَدُ أَنَّکَ لَمْ تَهِنْ وَلَمْ تَنْکُلْ»: گواهی می‌دهم که به‌راستی تو سستی نکردی و سر نتافتی...

«...وَأَعْطَیْتَ غایَةَ الْمَجْهُودِ»: نهایت تلاش خود را در این راه بذل کردی.

از میان اصحاب امام حسین ع، ابوالفضل العباس به‌تنهایی می‌تواند ملتی را به کمال پیشرت نائل کند... .

پ.ن:

زهیر وقتی در مسیر کربلا، غربت و در عین حال حقانیت سیدالشهداء سلام الله علیه را دید سخنی به غایت شگفت گفت که بنده تا به حال از یاران حضرت کلامی زیباتر از آن ندیده ام.

او گفت: ای پسر رسول خدا

به خدا سوگند، اگر ما فانی نبودیم و ( بدون حساب و کتاب در نهایت آسودگی) در دنیا باقی و جادوانه می زیستیم و تنها در صورت یاری و نصرت تو از آن نعمت جادوانه محروم میشدیم، بدون شک و درنگ همراهی با تو و قیامت را بر آن بقا وحیات جادوانه بر می‌گزیدیم. 

متن ماخذ: یا بن رَسُول اللَّهِ  وَاللَّهِ لو کَانَتِ الدُّنْیَا لنا باقیة، وکنا فِیهَا مخلدین، إلا أن فراقها فِی نصرک ومواساتک، لآثرنا الخروج معک عَلَى الإقامة فِیهَا

تاریخ طبری به نقل از ابومخنف

(متن این پ.ن از کانال حاج آقای کاشانی http://ble.ir/kashani1395/ http://telegram.me/kashani1395/ برداشتم)