چه کنیم که اهل جزم شویم؟

در این مرحله باید...عوامل «اراده‌ساز» را شناخت. توسل و روضه، آرمان‌گرایی و داشتن هدف‌های بلند، انتخاب الگوهای دینی، ورزش و... از این دسته عوامل هستند که هر یک قابلیت بحثی مستقل دارد ولی در این مجال فقط به نقش اراده‌ساز توسل و روضه پرداخته خواهد شد و مواردی مانند آرمان‌گرایی، داشتن هدف‌های بلند، انتخاب الگوهای دینی و.. نیز در اطراف آن دیده خواهد شد.

عزم را در نماز شب می‌دهند نه در حوزه و دانشگاه!

هیچ پیوندی در تحقیق نهایی بین عزم و جزم نیست، جزم کار حوزه و دانشگاه است؛ یهنی اگر انسان از خیال و قیاس گمان و وهم نجات پیدا کرده خوب درس می‌خواند، یک طلبه فاضل شده یا یک دانشجوی فاضل شده و راه برای باسواد شدنِ او هست که این راه جزم است...اما عزم در حوزه و دانشگاه نیست، عزم در نماز شب است... .

...امام صادقع فرمودند: هیچ بدنی در برابر قدرت اراده احساس ضعف نمی‌کند، اراده حرف اول را می‌زند...، وجود مبارک امام صادق ع فرمودند: اگر کسی اهل عزم بود، هیچ‌گاه بدن مخالفت نمی‌کند... .

درنگی در حقیقت روضه

... حقیقت روضه این است که ما به یک حضوری برسیم و با امام حسین ع زندگی کنیم. نباید به روضه یک نگاه صرفا عاطفی و احساسی داشت. نباید وقتی روضه به ذهن‌مان می‌آید، کلمه‌ای که به دنبالش می‌آید، فقط گریه باشد. نباید به مجلس روضه که می‌رویم و گوش می‌دهیم، فقط به خاطر ثواب کردن و اجر بردن باشد! روضه خیلی فراتر از این است... .

...مجلس روضه سیدالشهدا ع عزم ما را در جهت رسیدن به اهداف شهید و شبیه شدن به او تقویت می‌کند. همان‌گونه که تعبیر نماز خواندن، تعبیر نادرستی است و باید نماز را اقامه کرد، مجالس عزاداری سیدالشهدا ع را هم باید اقامه کرد... .

...مجالس حسینی باید زمینه اطعامی باشد که سبب تغذیه روحی و اعتقادی و فرهنگی شود به عبارت دیگر این مجالس باید زمینه طعام معنوی و سالم را برای امت اسلامی فراهم کند. از این رو رهبری سه ویژگی را برای مجالس عزاداری حسینی بر می‌شمارند:

*باید محبّت به اهل بیت ع را زیاد کند.

*مردم نسبت به اصل حادثه عاشورا، معرفت روشن‌تر و واضح‌تری پیدا کنند.

*افزایش ایمان و معرفت دینی در مردم است.... .

پ.ن:

این یه خرده دیر شدنِ نوشتنِ امروز به خاطرِ نذری‌ای هست که داریم می‌پزیم، از همه‌تون قبول باشه چون که در حین اقداماتی که برای این نذری داشتیم، اکثریتِ اونایی که تو بیان تو ذهنم بود (به طور ویژه یاقوت خانم و خونواده‌شون) رو دعا کردم که اون چیزی که افضل مصلحت‌شون هست رو به انتخاب خودشون دعا کنند و به این دعاشون برسند. پس از همگی قبول باشه.

پ.ن:

به نظرم این توضیح لازم هست بدم که ما معمولا ظهر تاسوعا آش رشته می‌پختیم و تو موکبی که سرِ کوچه‌ی عزیز (مادربزرگِ مادری‌م) هست پخش می‌کردیم، امسال به خاطرِ رعایت پروتکل‌ها و این صوبتا، این موکب (که ما بهش می‌گیم سقاخونه) برپا نشد و از اونجا که احتمالِ گرم کردنِ آش توسط افراد پایین هست تصمیم گرفتیم برای رعایت پروتکل، صرفا به تعدادِ اعضای فامیلی که دور و برمون هست(دایی و خاله‌هام) زرشک پلو با مرغ بپزیم و مشروط به گرم کردنِ غذا توسطِ این افراد، بهشون این نذری رو تحویل بدیم.

خدایا خودت شاهد باش که ما قصد داشتیم مثل هر سال ظهر تاسوعا آش بپزیم و بین همه پخش کنیم ولی این شرایط و رعایت قانون  ما رو وادار به این کار کرد که شبِ تاسوعا زرشک پلو بین افراد محدودی پخش کنیم.

خدایا این کمِ ما رو به بزرگی‌ت بپذیر