به نظرم یکی از نمودهای دنیاییِ نعمت‌های بهشتی, اینه که خونه‌ی عزیز رو مبل دراز کشیدی و داری مقاله می‌خونی که خواب‌ت می‌بره و عزیز روی تو, چادر نماز/ملحفه می‌ندازه

پ.ن:

یک تاریخ شفاهی از آذر ۵۷ تا اردیبهشت ۵۸ از پدربزرگ دارم, ولی خب از اونجا که تقوا اجازه نمی‌ده علیه انفجار نورشون, مطلب بنویسم؛ با شما فعلا به اشتراک نمی‌ذارم!