خبر که خانه مردم به سیل افتاده

قطار حادثه ها روى ریل افتاده

چه شد به مملکت ما که هر دمش خبریست

که داغ قبل نرفته ست داغ تازه تریست ؟

عزیز بحث جناح و خطوط و دولت نیست

کسى میان رئیسان به فکر ملت نیست

رئیس ها همه یا خسته اند یا سفرند

وزیر ها همه در فکر عزل یک دگرند

بروى مردم بدبخت بار مسئولین

دقیق ، عکس امام است کار مسئولین

کمى زیادترش کن هنوز بى حس نیست

حقوق خلق که در راس کار مجلس نیست

خدا به داد جوانان بى زبان برسد

مگر دوباره لیاخوف به دادمان برسد

براى ما که نمردیم زندگى ننگ است

هنوز بر سر تسخیر لاله ها جنگ است

چراغ ها چه شد آخر که راه تاریک است

چه شد که همت و صیادمان ترافیک است

تمام خون شهیدان براى یک عده ست

تمام کشور ایران سراى یک عده ست

 برادران عزیزى که کاسه مى لیسند

براى عید ، همه راهیان تفلیس اند

چقدر راه شهیدان ز راه ما دور است

چقدر تلوزیون لنگ حذف و سانسور است

به ما چه مجرى از امشب به بعد عادل نیست

به ما چه حق تو با فرگوسن معادل نیست

به ما چه چهچه اقاى بوق ممنوع است

امام گفت برادر دروغ ممنوع است

به ما چه راست کسى را ندارد این دوره

به ما چه چپ شده بى مهره و بد این دوره

به ما چه نزدیک است حزبتان خلاص شود

امام گفت نباید که اختلاس شود!

براى حفظ عدالت میان انسان ها

امام گفت بریزید در خیابان ها

رئیس حق بده ما هم به عدل شک بکنیم

تو پشت میز نشستى که ما کمک بکنیم ؟

رئیس قیمت گوشت و پیاز را دیدى ؟

رکود و نرخ تورم ، تراز را دیدى ؟

رئیس با خبرى سفره هایمان خالیست

لیسانس فلسفه مشغول کار حمالیست ؟

رسیده ایم به جایى که خاک بر سرمان

تماممان شده انجام لیگ برترمان

کسى شبیه آوانگارد طالقانى نیست

وزیر خارجه ى دیپلماتمان نى نى است

نفوذ و پارتى و تطمیع و پول و دلالى

و مفسدان همه هستند و نیست خلخالى

یکى بیاید و این صفحه را ورق بزند

کسى نمانده در اینجا که حرف حق بزند ؟

همه شرنگ و ولیکن شراب یک نفر است

که بازمانده از آن انقلاب یک نفر است

سید تقی سیدی