همه‌ی ایمیل‌ها (اعم از دانشگاهی و شخصی)، همه‌ی اپ‌های پیام‌رسان و همه‌ی شبکه‌های اجتماعیِ تعاملی و غیر تعاملی‌م رو چک کردم و دریغ از یه پیامِ هدفمند و با موضوع؛ 

از اونجایی که این مسئله که دوست دارم با یه نفر حرف بزنم یا یه نفر باهام حرف بزنه ولی کسی نیست، تو این چند مدت خیلی زیاد تکرار شده، آخرش یه اپِ لاو لانگ دیستنس طراحی میکنم که اگه یه نفر همچین حالتی براش پیش اومد به یه سری آدم که احتمالا بتونند حالش رو خوب کنند پیام بده که فلانی الان ناخوش هست و نیاز به یه نفر داره که بهش پیام بده.

این لیست آدم‌ها رو بر اساسِ مودِ طرف بتونه انتخاب کنه.

اپ‌های لاو لانگ دیستنس بر این اساس طراحی میشند که بتونند حس و حالِ واقعیِ دو نفر رو جدای از محتواهایی که بهم منتقل میشه، بهم دیگه حالی کنند.

مثلا شما ممکن هست خیلی داغون باشی ولی به دوستت بگی خیلی ممنون خوبم یا مثلا طرف مقابل رو خیلی دوست داشته باشی و از شدتِ این دوستی بخوای بغلش کنی و فشارش بدی ولی در این حد بنویسی که دوستت دارم. این اپ‌ها این بخش خیلی داغونم یا از شدت دوست داشتن دوست دارم بغلت کنم فشارت بدم رو منتقل میکنند و...

یکی از مبناهای تشخیص حس و حال آدم‌ها میتونه بر اساس آخرین ایموجی‌های استفاده شده یا کلیدواژه‌هایی که استفاده کرده یا حتی چرخ زدن‌های بی‌هدف توی اپ‌های گوشی باشه.

پ.ن :

نیازی به نگرانی نیست، امتحان دارم و دارم میخونم و حوصله‌م سر رفته و البته کلا حوصله‌ای هم نداشتم که سر بره.

پ.ن 2:

آیا شما هم به حماسه‌ی امتیاز دادن به انیمیشن پهلوانان پیوستید؟!

https://m.imdb.com/title/tt7657124/?ref_=m_rt_li_tt