الم * أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لا یُفْتَنُونَ؟

پ.ن:

تصور کن اگه حتی، تصور کردنش سخت

جهانی که هر انسانی تو اون، خوشبخته خوشبخت

جهانی که تو اون پول و نژاد و قدرت، ارزش نیست

جواب هم‌ صدایی‌ها پلیس ضدشورش نیست

نه بمب هسته‌ای داره، نه بمب‌ افکن، نه خمپاره

دیگه هیچ بچه‌ای پاشو روی مین جا نمی زاره

همه آزاده آزادن همه بی ‌درد بی‌ دردن

توو روزنامه نمی خونی نهنگ‌ها خود کشی کردن

جهانی رو تصور کن بدون نفرت و باروت

بدون ظلم خودکامه بدون وحشت و تابوت

جهانی رو تصور کن پراز لبخند و آزادی

لبا لب از گل و بوسه پر از تکرار آبادی

تصور کن اگه حتی تصور کردنش جرمه

اگه با بردن اسمش گلو پر می شه از سرمه

تصور کن جهانی رو که توش زندان یه افسانه‌‌س

تمام جنگای دنیا، شدن مشمول آتش ‌بس

کسی آقای عالم نیست برابر با همن مردم

دیگه سهم هر انسان تن هر دونه‌ ی گندم

بدون مرز و محدوده وطن ینی همه دنیا

تصور کن تو می تونی بشی تعبیر این رویا...

نمیدونم سیاوش قمیشی تو آهنگِ بالا (آهنگ «تصور کن») منظورش دورانِ ظهور بود یا نه ولی چیزی که توصیفش کرده، نقل به مضمون به نظرم با مضامینِ مهدوی و دورانِ ظهور که من تو حدیث‌ها و کتاب‌ها خوندم و شنیدم نزدیک میاد؛ نظرِ من هست و لزوما اعتبار نداره! (اینکه میگم نزدیک هست بر این مبنا که اشاراتی که شده با اون دعاهای ماه رمضون که می‌خونیم:

...اَللّهُمَّ اَغْنِ کُلَّ فَقیرٍ

خدایا دارا کن هر نداری را

اَللّهُمَّ اَشْبِعْ کُلَّ جایِعٍ

خدایا سیر کن هر گرسنه ای را...

تطابق داره، برای آشنایی بیشتر، مراجعه کنید که به «به سلیمان برسد از طرف مور سلام»)

پ.ن:

عیدمون مبارک باشه، ان‌شاءالله که خدا می‌بخشه که به جای یک مولودی و مدیحه سرایی از یک آهنگ با مضمونِ آزادی و امنیت که نزدیک به مفاهیمِ ظهور هست، استفاده کردم! :)