فیلم بالا، ترکیبِ باغچه‌ی ما و بلبل‌ها و پرنده‌های همسایه بالایی‌مون هست، این فضایی که توی تراس درست کردیم و ایده‌ش رو خیلی وقت پیش‌ها داشتم ولی اگر یادتون باشه پارسال ایجادش کردیم (پست سلام گلای تو خونه! اولین پستِ من در مورد باغچه‌مون هست و عکس‌های دیگه رو با زدن روی گلای تو خونه، میتونید ببینید) و مسببِ اجراش کرونا و قرنطینه بود؛ من خودم حسِ سرزمینِ عجایب بهم دست میده!
این پونه‌هایی که هم توی تصویر اول هست، از باغ بابابزرگ با ریشه آوردیم و خب تا الان خشک نشده، نکته‌ی جالب اینکه بخشی از این پونه‌ها رو که رشد کرده بودند، چیدیم و توی سبزی کوکو استفاده کردیم!
پ.ن:
امروز بعدازظهر جلسه‌ی اول منتورینگ تخصصیِ طرح نوآ برای استارت آپ ثنایاطب داشتیم، از چند روز پیش با هم تیمی داشتیم نقشه می‌کشیدیم که چجوری قانع‌شون کنیم که پول رو زودتر بهمون بدند تا قرارداد با قالبساز رو زودتر ببندیم، صبح نشستم یه دور با کامفار از اول طرح‌مون رو با تعداد قالب‌های مختلف برنامه‌ریزی کردم، پریشب هم نشستم یه تابع هدف درآوردم و باهاش نمودار سه‌بعدی و دو‌بعدی رسم کردم که با چقدر سرمایه‌گذاری و چه تعداد قالب، پول کی بر می‌گرده و سودش چقدر هست، امروز تو جلسه که رئیس پژوهشکده هم حضور داشت بهمون گفت که کلا پژوهشکده‌ی ما ربطی به طرح شما نداره و آقای رئیس مرکز نوآوری اشتباه شما رو به ما ارجاع دادند، پول هم نداریم که بهتون بدیم و تأمین مالی رو پارک باید براتون انجام بده و از دستِ ما کاری بر نمیاد!
حالا ما موندیم و پولی که هفته‌ی آینده باید به عنوان پیش پرداخت به قالبساز بدیم که هنوز تأمین نشده و پول‌هایی که باید برای قالب‌های بعدی بذاریم که اون‌ها هم هنوز تأمین نشده، هم تیمی پرسید که چجوری پول رو جور کنیم، بهش چنتا گزینه معرفی کردم ولی تهش گفتم که اگه خدا بخواد و قسمت‌مون باشه خودش پول رو بهمون میده یا نه جور میکنه، به نظرم این حجم از تزریقِ آرامش و اطمینانِ قلبی به تصمیمِ خدا، قبلاها برام قفل بود:)
۲۳ فروردين ۰۰ ، ۰۱:۲۰
